Sneeuw in / na de gemeenteraad

Afgelopen donderdag was er alweer weinig te vergaderen in de gemeenteraad van Heemstede. Zoals al via Twitter gemeld: ook hamerstukken zijn besluiten, maar dan erg snel... Natuurlijk was er nog een en ander te vragen en te heen-en-weren, maar we waren bijzonder snel klaar (zo'n 42 minuten, Twitterde een aankomende collega).

Gelukkig had een van onze leden, mevrouw Ruut Wapenaar, mij een filmpje doen toekomen over hét onderwerp van de laatste weken: sneeuw. Om precies te zijn: het filmpje gaat over veel sneeuw in onze contreien tijdens de winter van '41 - '42.  Begeleid door een ferme Polygoon-toon zien we hoe men toen met het witte goedje 'dealde' - al was die term toen nog niet zo in gebruik (zéker geen Engelse term in die jaren!). Vooral het sneeuwruimen door de schooljeugd, als 'ze toch al ijsvrij hadden' is een mooi beeld - met hete chocolademelk toe (nee, chocomel is iets heel anders!). Ter lering ende vermaeck, zullen we maar zeggen. Winter 42 - filmpje (laadt door naar windows media player)

Kappen, Binnenweg

Hedenmiddag ging ik op weg naar Haarlem - Ik fiets dan vaak over De Binnenweg, voor de gezelligheid. De zon scheen vrolijk en het was lekker koud.

Tot nu toe geen nieuwe activiteit gezien op het tweede deel van de winkelstraat. Toen ter, er hoogte van de Kastanjelaan, mij een auto tegemoet kwam, voelde ik dat er iets aan de hand moest zijn. En ja, hoor. Vlak voor de Hema brak het licht door: ze waren niet eens uitgegraven, ze waren gewoon gekapt. Er lagen nog wat mootjes boom op de stoep en een man met zo'n apparaat op z'n rug was bezig de spaanders weg te blazen.

Ik herinner me de vergadering waarin het lot van de bomen werd bezegeld. De PvdA deed nog een poging om 'het plein' toch iets rustiger te maken. Ze stelden voor om het verkeer te verleiden rechtsaf te slaan richting Julianalaan - en rechtdoor alleen een smal weggetje te maken, met een slinger, tussen Hema en De Roos / Blokker (etc.) door. Een soort van extra belemmering, ook om het plein ook af te kunnen sluiten bij feestelijkheden. Voor we het wisten (of wisten de anderen al meer?) ging wethouder Christa Kuiper erop in. De slinger kwam er, maar wel gewoon over de volle breedte - en met verlies van bomen. Ik kan het niet vinden in de audioverslagen, maar volgens mij zou er geprobeerd worden ze te behouden. Dat is dus vast 'niet gelukt'.

In Haarlem was ik snel klaar - behalve thee bij mijn favoriete winkel, stonden de vele ketens me toch weer snel tegen en kocht ik verder niets. Nee, dan Heemstede: kleine(re) winkels - alles goed te belopen - erg vertrouwd. Behalve natuurlijk als de supermarkten tóch de kans krijgen om nog meer te groeien. Zoals ik in één van de stukken lees: 'De supermarkten zijn de belangrijkste trekkers in het centrum' - en daarom zou in het bestemmingplan Centrum (e.o.) de beperking van 1000m2 (per supermarkt) opgeheven mogen worden. Ik zou daar toch beledigd door zijn als winkelier. Ik ben daar beledigd door als klant en burger. De súpermarkten belangrijkste trekkers? Dan ga ik wel weer naar Haarlem.

Waar gaat het toch allemaal over...

Vanochtend in De Volkskrant, voorpagina, foto. We zien een groep juichende jongens in een halve cirkel om het lichaam van een andere jongen heen staan. Volgens het onderschrift gaat het hier om Afghaanse soldaten die een Taliban-strijder hebben gedood. Mijn fotografen-oog tuurt: middenvoor op de foto zijn de benen van de liggende jongen te zien. Van die smalle grote-jongensbenen, zoals ik ze tegenwoordig vaak in de sportschool zie, rennend-op-de-plaats. Eén broekspijp is wat hoger opgestroopt dan de andere. Verder omhoog langs zijn lichaam wordt het beeld vager - een arm, misschien een elleboog van de andere arm over zijn gezicht? Onduidelijk. Geen gezicht, te zien.

Onduidelijk is ook, voor mij, waarom de andere jongens juichen en opgetogen, blij kijken. Hun gezichten hebben een verhitte uitdrukking. Ze weten dat ze gefotografeerd worden. Ze hebben camouflage-pakken aan zoals mijn dochter tegenwoordig ook draagt. Teamgeest. Oorlog is een politiek spel, zeggen ze. De foto laat me denken 'kunnen ze wel, met z'n allen?'

Ik weet niet wat de achtergrond is, van geen van die jongens. Misschien is de liggende jongen wel een bermbommenmaker. Misschien hebben de camouflage-jongens wel eindelijk de baan van hun leven. Misschien hebben ze die pakken aan omdat iemand uit hun omgeving door een bermbom werd getroffen. Oorlog is een zaak van jonge mensen die tegen elkaar opgezet worden. In wiens belang? Niet dat van hen; ik kan dat niet zien.

Zonde van die jongens, allemaal. En het maakt dat politiek vies voelt...

Posters Plakken

Het idee kwam van de collega's in Zandvoort: plak de posters als de borden nog in de stalling liggen. Geen nostalgie van ladders, emmertjes en alles in de schemering - het nieuwe plakken geschiedt op een grote tafel en op de knietjes. Opvallend dat voor sommigen ook het plakken in partijtenue moet. Over elkaar plakken blijft een risico, want de maat van de posters verschilt per partij. Ze waren er van A0 (VVD, D66) tot A3 (NieuwHeemstede). De meeste er keurig tussenin, zoals wij met ons A1tje (druk: Paswerk). Het werd toch nog gezellig - met foto's en al - deze oefening in samenwerking. Ergens anders betaal je daar soms een boel geld voor. [foto: Trudy van Drie - verwijders op aanvraag van betrokkene - dd. 07-02-2010]

Vanaf vandaag 17 uur, tot morgen zelfde tijd: een item in het nieuws van RTV-Noord-Holland. Let erop hoe alle kandidaten zich meteen profileren. Toch mooi meegenomen, zo'n bijeenkomst: win-win-situatie voor cameraploeg en partijen, alles in een keer bij elkaar voor de opname.

Sneeuwschuivertje

Echt waar - daarnet, zondag 10 januari om 18.50 uur, op de Kerklaan te Heemstede, een sneeuwschuivertje gespot. Reed  / schoof van de benzinepomp richting centrum over het fietspad. Beter kan niet. Zouden ze 'm uit Alkmaar geleend hebben? (zie eerdere blogs). Helemaal te gek!

Witte problemen; burenhulp-kansen.

Afgelopen dinsdag was er 's morgens een beetje commotie: mails en telefoontjes met en tussen de Fietsersbond en RTV-Noord-Holland over gladheidsbestrijding. In de middag kwam er gelukkig een persbericht van de gemeente over 'extra inzet gladheidsbestrijding' waarin onder andere werd gemeld dat er:  

... In alle woonwijken in Heemstede wordt op de wegen vanaf 5 januari zand gestrooid (wordt). Zand is effectiever op wegen waar niet veel gereden wordt. Zo heeft bijvoorbeeld zout dat gestrooid is op het fietspad bij de Zandvoortselaan onvoldoende effect gehad omdat er te weinig op gereden werd.

(sic! - weinig rijden? hoe dan?) ---- En:

... De prioriteit blijft liggen bij het strooien van de doorgaande wegen en fietspaden, en dus bij het uitvoeren van het gladheidbestrijdingsplan 2009-2010 (zie www.heemstede.nl). Het college van B&W vindt de huidige omstandigheden echter zo bezwaarlijk dat besloten is in aanvulling op dit plan nu ook in de woonwijken te strooien. (nadruk IS)

We nemen alle kritiek terug: er wás dus al een gedegen plan. Helemaal goed. Alleen, op woensdag begon het om een uur of half vier echt goed te sneeuwen. En da's weer heel anders dan gladheid door ijzel. Er is gewoon geen beginnen aan. Een verkeersinfarct op woensdag, het zou me wat. En al dat geklaag over gladheid, ruimen, files en vertragingen. Het is prachtig buiten, zeker in onze mooie gemeente.

De enige mensen voor wie dit werkelijk een probleem is, zijn mensen die niet (meer) zo goed ter been zijn. Eindelijk een excuus om ons helemaal aan de mantelzorg te wijden: kijk of je buurvrouw of -man nog boodschappen nodig heeft - en bied aan om ze te doen, als je dat kunt. Zo komen we met elkaar in contact en valt er ook nog iets nuttigs te doen behalve 'werken'. En verder: genieten van dat weer!

En we gleden het nieuwe jaar in...

Een echte winter met echt genieten. Zondag al in Ankeveen op de schaats. En gisteren op (de Nieuwjaarsreceptie) het Nieuwjaarsfeest van de gemeente. Ondank het feit dat bijna alle wegen in Heemstede onder een glanzend laagje ijzel lagen was de opkomst goed - een volle raadzaal en zelfs nog mensen daarvóór in de hal.

Burgemeester Marianne Heeremans hield een vlammende toespraak. Knap hoe ze terugkeek op de afgelopen raadsperiode en in één moeite door inspiratie bood voor de aanstaande verkiezingsstrijd. Nou hoor je dat als 'burrie' ook te kunnen, maar ja, het gaat de een beter af dan de ander. Marianne presenteerde (deels) haar verwerking van het artikel van Paul Frissen (NRC - 12-13 december 2009) over hoe politici 'model' moeten zijn voor degenen die ze vertegenwoordigen. Wij hadden van dat artikel al een kopie gekregen, als extra Kerstkadootje. Frissen suggereert een (gezonde?) vorm van afstand tussen burgers en politici. Zit wat in: je wordt ook geacht verder te kijken dan je neus (het eigenbelang) lang is. En dat ís vaak moeilijk in de praktijk. Marianne's speech mondde uit in een pleidooi om anders met emoties om te gaan: erkennen, maar je er niet door mee laten slepen. Kortom: losgaan als politicus (-ca) maar met een flinke eetlepel ethiek en meer dan een snuifje beleefdheid. Een recept waar we het mee kunnen doen. Eens kijken of dat recept gaat werken in verkiezingstijd.

Hedenavond weer gewoon fractieberaad. Een lange vergadering: voorbereiding van commissievergaderingen met soms heikele onderwerpen, de posters die een ontwerp vragen, materiaal dat besteld wil worden en een vol-lopende agenda's. Nu al!  Wat was het rustig, zondag op het ijs.