23 mei 2013

Zomer in aantocht?

Het lijkt waar te zijn: de zomer komt er aan! Ik pak mijn tassen in om op vakantie te gaan. Wij vertrekken, principieel als we zijn, in de fiets naar een prestigieuze fietsconferentie, #VC13 in Wenen (10-14 juni!).  Zie ook het #HeemsteedsWeekblad van deze week...
      Als we nu niet vertrekken, is de kans om op tijd te arriveren erg klein. Daarom gaan we gewoon, op de koudste dag van mei 2013. De veertiendaagse weersverwachting is een crime - we denken te weten dat het maar heel, heel langzaam een klein beetje beter gaat worden de komende tijd. Daar wordt een mens niet echt vrolijk van, hoewel... vakantie is vakantie!
      Ik ruim mijn huis op, want anderen moeten zich er prettig voelen. Dat betekent onder meer dat de tulpenvaas weer tot volgend jaar in de mottenballen gaat, hoe kort het seizoen voor echte tulpen ook was. En het betekent dat ik kleren voor warm weer mee moet nemen in mijn fiets. Dat laatste is echt ingewikkeld, want zoveel ruimte heb ik nou ook weer niet. De laatste keer dat ik kleren voor warm weer in- en uitpakte was voor die trip naar Zuid-Afrika. Het lijkt een eeuw geleden, maar het was in februari. Moet je nagaan: als ik al het gevoel heb dat het sinds vorig jaar begin juli geen mooi weer is geweest, hoe moeten anderen dat dan beleven? De kleren zijn dus recent nog gewassen en gestreken. Wat zeg ik? Dat ene bloesje was mijn gouden aankoop bij aankomst in Durban! Een heel dun bloesje, met prachtige kleurige kleine vogeltjes erop. Op een recente foto kun je me ermee zien, trots naast een enorme, witte auto op een onverharde weg. Nee, onverharde wegen zijn er niet in Nederland - wel de auto's die daarvoor uitgerust zijn, maar niet de 'infrastructurele voorwaarden'.
Zon in de verte - uitzicht bij Schiphol
Maar toen ik pakte voor Zuid-Afrika wist ik dat het warm zou worden, snel zelfs. Dat was heel makkelijk en licht. Nu pak ik in, weet nauwelijks hoe te kiezen en duw dat tasje met zomerkleren helemaal achterin de fiets. "Hoeft er pas in Wenen weer uit". Dat geldt zeker voor de hakken, maar ook voor het rokje, de blouse, de hemdjes? Ik hoop het niet....maar kan het me niet voorstellen, ook al weet ik dat als het eenmaal warm wordt, ik me ook de kou van nu alras niet meer kan herinneren.
     Natuurlijk zie ik uit naar drie weken (vrijwel) zonder internet. Naar een leven zonder drie, vier, vijf studenten per dag die vragen hebben, omdat ze niet meer zelfstandig mogen - en dus niet meer kunnen nadenken over hoe je een studie aanpakt. Ze moeten weten of het écht goed is was ze doen. "Ik doe wat u zegt....", het idee!
    Natuurlijk zie ik uit naar hard fietsen, de flow die altijd na een paar dagen optreedt, de onthaasting die echt fysiek in moet dalen, maar die - eenmaal daar - een euforische rust vertegenwoordigt die met niets anders te vergelijken is.
     En natuurlijk word ik elk jaar een beetje banger, want meer ervaren. En gelukkig hindert die angst mij (nog?) niet echt. Mijn oude moeder vindt het veel te ver. Onduidelijk is of "om te fietsen" daar ook achteraan hoort. Ik weet dat we een toeristische route rijden, althans voor het grootste deel. Wij fietsen ook graag dóór moet je weten, en dan kom je wel eens een auto tegen. Laat dat nou ook een thema van de conferentie zijn?
     De enige remedie-tegen-alles is om gewoon te gáán, en te blijven gaan. Het artikel voor de conferentie is geschreven; en de presentatie wordt hartstikke leuk, want met een prachtig gezelschap van (internationale) collega's. En vooral verheug ik mij op het idee van uren en dagen achter mijn lief aan te fietsen zonder kaart te hoeven lezen terwijl hij zich daar niets van aantrekt. Gelukkig heeft ie tegenwoordig een elektronisch apparaat om de weg te wijzen - en ik heb het geprogrammeerd.
     Wifi en internet-flat dienende: u hoort nog van ons.
    

Geen opmerkingen:

Een reactie posten