IJsvrij?

De klachten zijn niet van de lucht... en natuurlijk is het ook lastig om boodschappen te doen - meestal te voet - nu er al zo lang sneeuw ligt. Dat geldt voornamelijk oudere mensen en anderen die niet zo best ter been zijn. Ja, het is vervelend. En nee, de gemeente kan ook niet alles. Hoe langer er sneeuw ligt, hoe breder de groep die aan het klagen slaat. De sneeuw wordt glad, dooit en vriest weer op - hele ijsvlakten verschijnen. Ook ik ontkwam er niet aan, gisteren. Ik draaide een winkel uit en wilde naar een volgende. Ik voelde hoe ik in een soort tekenfilmsituatie terecht kwam: lopen, lopen, lopen en niet van de plaats komen. Met moeite hield ik mijn evenwicht. En een vriendelijke (?) meneer zei "dat ging maar nèt goed". [het vraagteken staat er omdat hij lachte; of hij me uitlachte, zal ik nooit weten - ja, 't is wat, zo'n tekenfim ] 

N201 - Zuidzijde.  Fietspad op 24-12-2010

Maar 's middags werd het pas echt leuk: een stukje fietsen. Even Kerstkoekjes brengen naar vrienden in de Haarlemmermeer en dan via Hoofddorp terug. Nooit meer klagen over Heemstede; het kan nog véél erger, in de Haarlemmermeer namelijk. Al op het laatste stukje langs de hoofdvaart werd het duidelijk: daar waar geen auto's komen, is niets gedaan. Ook niet aan de ventweg langs de Kruisweg. En al helemaal niet aan de fietspaden. Heren en dames beleidsmakers: het fietspad langs de N201 is een doorgaande route voor mensen die naar school en werk willen fietsen. Erbarmelijk was het. Reken maar mee: vandaag zeven dagen geleden dat die enorme hoeveelheid sneeuw viel. Aan sommige randen te zien, is er op enig moment wel iets geschoven of geborsteld. Maar voor de rest: veel ijsplakken, weinig ruimte. En het gaat hier om een fietspad met verkeer uit beide richtingen! Op de foto zie je een stuk dat er nog gemiddeld uitzag. Vooral bij de beide tunneltjes in de route was het bar: kennelijk is de sneeuw erin gewaaid. Meer dan achter elkaar fietsen op één klein spoor zat er niet in.

IJs en sneeuw horen bij de winter. En je kunt gemeenten niet eindeloos de schuld geven bij overmacht door het weer. Elders op internet is het klagen niet van de lucht (Heemsteeds Weekblad) Maar er zijn grenzen. En vooral ergerlijk: het zijn altijd de fietsers en de voetgangers die het nakijken hebben. Vandaag kan er op Het Spaarne geschaatst worden. Eindelijk eens iets waarbij de auto's niet in de buurt kunnen komen :-)

Idereen een 'zalig' Kerstfeest en IJsvrede gewenst. 

Prachtig buiten

Ja, het is en was prachtig buiten. Natuurlijk zijn sommigen van ons beter bedeeld voor wat betreft het uit de voeten kunnen bij gladheid en sneeuw. Zo merk ik dit jaar dat het dus echt iets uitmaakt of je vaker sport. Wonderlijk genoeg (behalve voor fysiotherapeuten en sportleraren) helpt sporten voor je gevoel van zekerheid in glibberige situaties. Zo heb ik gewoon veel gefietst de afgelopen dagen. Ja, kunst - met een driewieler. Ik moet toegeven dat het leuker slippen is met een ligfiets dan met een auto. Hoewel, bij meer dan vier centimeter sneeuw, of modder, wil ook een Velomobiel niet echt meer vooruit. Zo bleven we zaterdagochtend in Noord-Holland steken. Later wel weer op weg met een wat zwaardere auto. Maar 's avonds ging het weer op (slechts) twee wielen, naar Haarlem vanuit Heemstede. Prima te doen, gewoon doortrappen! En toen merkte ik dat sporten helpt bij het gevoel voor evenwicht. In geen jaren zo door de sneeuw getijgerd. Heerlijk. Met rode wangen en superfris weer thuis.
Maar hedenmorgen... Na Sint gisterenmiddag op de boerderij ... Al om half zeven buiten. Alles spek- en spekglad. Niets tegen bestand en nog weinig uitzicht ook, want er hangt mist. Huisgenoot durft de auto niet in om me naar het station te brengen. Ik geef haar nog gelijk ook. Fiets stond al klaar buiten, bedekt met gestolde druppels water. En uitgerekend vanmorgen is de afspraak van een kleine delegatie uit de raad met dhr. Kruijer, onze onvolprezen volger van mogelijke onrechtmatigheden in het gemeentelijk politiek bedrijf. Moet GroenLinks toch verstek laten gaan, uitgerekend door natuuroverlast. Hm. Grrrr.